Göçebe

Her birimiz binlerce hayal kurarak gireriz fakülteye, umut balonları havaya bırakılır ve 4 yıl boyunca hangi yöne uçacağı merakla beklenir hayatımızın .. Hayalleri vardır Hukuk okumak isteyen her çocuğun. Dünyaya dair daha inançlı olmak istemişlerdir diğerlerine kıyasla. Dünyanın bir gün düzelecek olduğu hayaline daha sıkı sarılır onlar.  Fakat sonra ne olur , nasıl olur o dört yıl içinde neler duyar ise kulakları ? Kara bulutlar dolaşmaya başlar , hukuk talebesinin hayallerinin üzerinde. Oysa o hala çok dürüst kalmak istemektedir. Oysa o bu fakülteye , makine olmak için gelmemiştir.  Derdi vardır hukuk tercih eden çocukların. Hepsi değil belki ama büyük bir çoğunluğu böyledir inanın.. Dert diyorum, dert ki; omuzlarında yüzlerce masumun hakkını taşımak.. Dert ki ; ınsan ve hak kavramını anlamaya uğraşmak . Dert o ki; ınsandan haksızlığa uzanan yolun boynunu vurmaya, halsiz düşse de , düşüp kalksa da; uğraşmak, uğraşmak, uğraşmak ..

Bir gün İbrahim Ethem'e biri demiş ki : "-Bende bir ayıp görürseniz , ikaz buyurmanızı isterim." Cevap vermişler : "-Ben, sizi hoşnutluk ve muhabbet gözüyle görüyorum. Sizden , meşru olarak gördüğüm her şeyi güzel buldum ve hiçbir ayıp ve kusurunuzu da görmedim. Eğer , kendinizce , bir şüpheniz varsa , başkasından sorunuz." Hoşluk ve hoşnutluk makamı bizim diğerimize, islam olmaklığımız üzre nasip olmuş mertebe.. Kardeşlik hukuku deriz , Sohbet-i Canan deriz , vefa görür vefa gösteririz. Yolumuz bir vakit bir gönlü güzele denk düştüğünde Rabb'in muhabbetinin tecellisi der öyle karşılar öyle mukabele ederiz.  Etmeliyiz.  İbrahim Ethem gibi şer'en meşru olmayan haricinde bütün hatalara gözü kapalı , gelip buralardan gidebilmeliyiz. Kimseye bir tutam yük olmadan, etrafımızdakilerin bize yüklemek istediklerini de yükten saymayarak.. İmandan alınan cevherleri dört yanımıza sunmakta azimli, dertleri tasaları yalnız Rahman'a şikayette ısrarlı, insana O