Divit Dersi -1. Mektup
Mürekkebin geçenlerde bana attığı tokadı şikayet edeceğim size. Şimdi yanı başımda öyle endam ile duruyor ki altın renkli kapağı ile , onu alıp eve getirdiğim güne biraz içerliyorum. Birkaç gün evvel heyecanla paketi açıp masamın baş köşesine oturttuğum o güzellik beni nasıl hırpaladı bilemezsiniz. Bir mektuba başlayacaktım. Hayatımda ilk kez divit tutarak bir mektup yazacaktım. Kağıdım hazırdı, sarı ve yıpranmış. Ucunu ayarladım, ucunu mürekkebe biraz korkak bir hevesle batırdım. " Sevgili " yazarken dağıldı mürekkep kağıdın üzerinde , yayıldı; çok bekletmişim. Çekindim , elimi hemen geri çektim. Mahvolmuş gibi hissetmeliydim fakat büyülenmiştim. Yeni doğmuş bir bebeği kucağıma almak gibi gelmişti diviti kağıda dokundurmak. Dokunmak, dokumak, dokundurmak.. "Dost" diye devam ediyordum yazmaya ki parmaklarım arasındaki şahsiyet bana bir tükenmez kalem olmadığını şiddetle hatırlattı. Şiddet diyorum çünkü en şiddetli uyarış sessizlik gibi gelir bana. Bir divit içins