Merhaba

-
Kandan zevk almanın ne olduğunu bilmiyor muyuz? Kafası kesilmiş adamlar görmeyişimizin sebebi bundan hoşlanmayacak oluşumuz mu sahiden?
dertleşmek için burdayım artık.. kimsin kimsesiz misin diye soranlara cevabım olsun. 
çelişiyoruz her gün kendimizle bir kez daha.. insan niçin yazar ki bir blog sayfasına? ne amaçla? 
duyan yokmuş, gören yokmuş, kalbini dinleyip yarasını saran yokmuş.. insan niçin aslı siyah bir ekrana parmak uçları ile tek tek iz düşürür ki? 
yalnızlık.. savaştır aslında insanın kendi varlığıyla.neden kurduğum her cümle daha önceden kurulmuş gibi? neden ben bir fotoğraf çekersem daha güzeli zaten muhakkak kadraja alınmış gibi ve neden bir kuytu keşfettiğimi düşünsem bir başkası tarafından önceden girilmiş gibi? 
koskoca bir derya içerisinde daha önce dokunulmamış bir tek boşluk yok sanki ve niçin rahatsızım bu gerçekten? ağır gelen şeyler kaplerimize, bir intihar teşebbüsüyle unutulacak kadar basit.. hani olur ya dizilerde köşeye sıkışan kötü karakter affı intihar deneyimi ile bulacak. 
her neyse nereden girdiysek zihnime.
dertleşmek demiştim, kandan zevk alan Romalılardan bahsedecektim. Commudus'un arenalarda bacakları olmayan insanları üstüste koyarak yaptığı devi nasıl katlettiğini anlatmak istemiştim. çok yabancı gelmiyor kulağa değil mi? ne münasebet, elimizden gelse hiç karınca ezmeyiz. ölüm seyretmeyince ölüm emri vermek masumluk karinesidir çünkü, her gün her harcanan kuruşla.. 
her neyse.. 
vakit geç. zihnim darmadağınık. edebi kaygılar güdemeyecek kadar yorgun, dünyadan beklentisini sıfırlamış biri kadar uykuluyum. uykusever bir arkadaş vardı, hatırımda hala yazdıkları. yelkensever bir arkadaş vardı. kulağımda hala türküsü.. bu gece de geçmişe selamla sonlansın kafa karışıklığımız. 

böyle tanışmak istemezdim sayın okuyucu. olmayan okuyucu. herhangi biri olarak, iyi geceler diliyorum. 
03.02.18

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

bulutsuzluk özlemi

-
 Ne kadar uğraştımsa senden kaçmaya o kadar kapıldım rüzgarına. Sevmeye yeteneksiz miyim bilmiyorum. Korkarak sevdiğim senden, güvenli limanıma kaçmaya uğraştım. Olup biten bundan ibaretti aslında ikimizin arasında.. Korktum, senden çok korktum. Bir şekilde benim için daimi güvensiz bir yerdeydin, hep acı vardı senle ilişkili olarak ruhumda, ne zaman yanına gelsem hata yaptım, ne zaman gitsem hepsi de hataydı. Hiç tanımamış olmayı dilerdim. Seni hiç tanımasaydım nasıl biri olurdum sahiden bilmeyi isterdim. Sen, benim sonsuz ukdemsin. içimden atamayacağım o ukde, o sevgi, o çaresiz kalp ağrısı.. bir süre sonra iki yabancı olacağız.. Sözlerimi geri alamam, yazdığımı yeniden yazamam.. Bir daha geri dönemem. Ben, senden uzakta mutlu olacak mıyım bilmiyorum. Ama senden uzakta olmam gerektiğini biliyorum. Bu bir veda yazısı değil. Bu bir bulutsuzluk özlemidir. 
Devamı

Ukde

-
bazen hayat birileri için sizi çemberin dışında sayacaktır.  dünyası birbirine değmis iki genci düşünüyorum. alınmış ve de kırılmış sayılamam bilirsin, karakter işte. niçin sana hitap etmek istedim buradan bilmem. gerçek şu ki insan ulaşamadığına varabilecek bütün yolları tüketmeden rahat uyuyamazmış.  geniş bir çember çiziyorum bir kalbin etrafında ve acıdır ki bazı sırlar - bazı sırların canı cehenneme diyen amerikan bir iç ses yükseliyor tam burada , dilimi ısırıyorum- bazı sırlar bazılarımız için takipten çıkarılma sebebi olabiliyor. Yazar burada takibi hayatla eşdeğer kabul ederek ironi yapmak istemiştir.  Yazar onemsenmeyi seven biris...
Devamı

Mektup

-
 Özlemekten daha zor bir his var sevgili okuyucu, özlediğini kendine dahi itiraf edemeyeceğin birini özlediğini bilmek. Bazen hayat çok zorlaşıyor, bazen bütün yollar karmakarışık bir hal alıyor. Böyle zamanlarda bir arkadaşımın benim yolumu aydınlatabilmesini çok özlüyorum. Onunla paylaştığım iç dünyamda oluşan düğümleri sabırla ve merhametle çözmek için saatlerce uğraşmasını çok özlüyorum. Bana, hayatı öğretmek için çabaladığı anları çok özlüyorum. Arıyorum sevgili günlük, bu hissi çok arıyorum. Çünkü, bir kimsenin merhametle, dürüstlükle size sizi anlatabilmesi güzel bir şeydir. Hem birisi tarafından bu kadar berrak bir şekilde tanınmanın yarattığı ferahlık, hem anlaşılmanın insanın içinde oluşturduğu güven hissi paha biçilemez. Üstelik bu arkadaşımdan pek çok şey aldığım gibi kendisinin benden beslendiğini de görmekteydim. Bunu da ayrıca özlüyorum. Kalbimin içi hep hasretliklerle doldu. Eskiden ölüm dışında hiçbir şeyin insanların birbirlerine içinden geçenleri söylemesine mani...
Devamı