Sakin Güç

-

" gözlerini yaşlı gördüm anacığım

seni düşümde,

dua edip duruyordu mutluluğum için

ta denizler ötesinde

oysa ben yitirdim anacığım

bütün özgürlüğümü

sardı bütün zerrelerimi bu acı

ta derinden derine

yüreğimde bir sızı

gözlerini yaşlı gördüm anacığım

seni, düşümde"


Bir zaman kaybı gibi yaşamak ile hayatın anlam arayışında olmak birbiriyle çok benzer bir eksende dolaşırlar. Dışarıdan bakıldığında insana, içeride hangi evrede olduğu pek anlaşılır olmaz.  Görüntüde aynı eylemsizlik yansır insanların izlenimlerine. Birinde dört bir yandan çekildiği hissiyle hareket edemez insan ; diğerinde hareket etmediğinin farkında bile değildir. Birinde yazamaz , zihnine aynı anda hücum eden düşüncelerden ; diğerinde yazamaz eli kaleme giderse ne yapması gerektiğini bilmediğinden. 


Hayatta kolay yol yoktur. insan her an yaratılışının tamamlanmasına katılmasına müsaade edilen tek varlıktır. Bu nasıl kolay yoldan olması beklenecek bir vaziyet olabilir ki? 


" Oysa ben yitirdim anacığım

bütün özgürlüğümü 

Sardı bütün zerrelerimi bu acı

ta derinden derine "

 

insanın insan oluşunun acılı olması gereğini anlamlandırmam çok zaman aldı. Bunu kabullenmenin getirdiği ferahlık, uykularımı kaçırıyor. Acı, atlatılması gereken bir duygu yoğunluğu değilmiş ki. Ben her an yeniden doğuyorum. Her an yeniden yaratılıyor ruhum karşılaştığı her insan ve başına gelen her hadise ile. 'Var oluş sancısı' diye bir tabir var ya hani. Ekonomik bunalımlar ve gündelik hayatın çöplüğü internet medyası yüzünden, maalesef ki kullanıldığında dalga geçilme hissi uyandırıyor artık içimizde. 

Fakat bu var olmak sancısız olmayacak. Öyleyse zihnimizde yığılıp kalmış ön kabullerden bir bir kurtulmak zorundayız. Kalbimiz , kendini tanımazsa ruh tamama erişmezse hikayemiz yarım kalacak. 

insan, hikayesini tamamlama imkanı olduğunu  anlayamadan ölüyor.





Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

bulutsuzluk özlemi

-
 Ne kadar uğraştımsa senden kaçmaya o kadar kapıldım rüzgarına. Sevmeye yeteneksiz miyim bilmiyorum. Korkarak sevdiğim senden, güvenli limanıma kaçmaya uğraştım. Olup biten bundan ibaretti aslında ikimizin arasında.. Korktum, senden çok korktum. Bir şekilde benim için daimi güvensiz bir yerdeydin, hep acı vardı senle ilişkili olarak ruhumda, ne zaman yanına gelsem hata yaptım, ne zaman gitsem hepsi de hataydı. Hiç tanımamış olmayı dilerdim. Seni hiç tanımasaydım nasıl biri olurdum sahiden bilmeyi isterdim. Sen, benim sonsuz ukdemsin. içimden atamayacağım o ukde, o sevgi, o çaresiz kalp ağrısı.. bir süre sonra iki yabancı olacağız.. Sözlerimi geri alamam, yazdığımı yeniden yazamam.. Bir daha geri dönemem. Ben, senden uzakta mutlu olacak mıyım bilmiyorum. Ama senden uzakta olmam gerektiğini biliyorum. Bu bir veda yazısı değil. Bu bir bulutsuzluk özlemidir. 
Devamı

Ukde

-
bazen hayat birileri için sizi çemberin dışında sayacaktır.  dünyası birbirine değmis iki genci düşünüyorum. alınmış ve de kırılmış sayılamam bilirsin, karakter işte. niçin sana hitap etmek istedim buradan bilmem. gerçek şu ki insan ulaşamadığına varabilecek bütün yolları tüketmeden rahat uyuyamazmış.  geniş bir çember çiziyorum bir kalbin etrafında ve acıdır ki bazı sırlar - bazı sırların canı cehenneme diyen amerikan bir iç ses yükseliyor tam burada , dilimi ısırıyorum- bazı sırlar bazılarımız için takipten çıkarılma sebebi olabiliyor. Yazar burada takibi hayatla eşdeğer kabul ederek ironi yapmak istemiştir.  Yazar onemsenmeyi seven biris...
Devamı

Mektup

-
 Özlemekten daha zor bir his var sevgili okuyucu, özlediğini kendine dahi itiraf edemeyeceğin birini özlediğini bilmek. Bazen hayat çok zorlaşıyor, bazen bütün yollar karmakarışık bir hal alıyor. Böyle zamanlarda bir arkadaşımın benim yolumu aydınlatabilmesini çok özlüyorum. Onunla paylaştığım iç dünyamda oluşan düğümleri sabırla ve merhametle çözmek için saatlerce uğraşmasını çok özlüyorum. Bana, hayatı öğretmek için çabaladığı anları çok özlüyorum. Arıyorum sevgili günlük, bu hissi çok arıyorum. Çünkü, bir kimsenin merhametle, dürüstlükle size sizi anlatabilmesi güzel bir şeydir. Hem birisi tarafından bu kadar berrak bir şekilde tanınmanın yarattığı ferahlık, hem anlaşılmanın insanın içinde oluşturduğu güven hissi paha biçilemez. Üstelik bu arkadaşımdan pek çok şey aldığım gibi kendisinin benden beslendiğini de görmekteydim. Bunu da ayrıca özlüyorum. Kalbimin içi hep hasretliklerle doldu. Eskiden ölüm dışında hiçbir şeyin insanların birbirlerine içinden geçenleri söylemesine mani...
Devamı