İşten Ayrılmak, Akademiye Atılan İlk Adımlar, Üretkenlik ve Kafa Karışıklıkları

-


Hukuk Fakültesinden mezun olan her öğrencinin tecrübe ettiği staj deneyimini tamamlamanın haklı gururu ile yazıyorum bu satırları. Yüksek lisans eğitimi almanın tadına vardığım bugünlerde Erasmus fikri aklıma düşüverdi. Hayatımın şekillenişini izlerken, yapacağım konferansları ve çalışmam gereken konuları derin derin düşünürken bunların hiçbir yaraya dokunmaması korkusu da içimi derinden etkiliyor. Tutku, sevgili okuyucu. Aşk, arkadaşlık, çalışmak, kendi halinde bir dünya kurmak, birlikte uçmak, koşmak, yürümek, durmak. Yeryüzünde aidiyetsiz hissetmekten yorgun düştüğüm bugünlerde artık kendim için yeni bir perdenin açıldığını seziyorum. Rotamın daha güvenli bir alana doğru yol aldığını hissediyorum. Bu ülkenin bir ferdi olduğum için kendimi iyi hissediyorum. Yurtdışında yaşamak beni nasıl hissettirir, bunu Erasmus düşüncesi ile internette üniversite bakınırken bir kere daha sorguladım. Çok tuhaf ama yurtdışında yaşamaktan ödüm kopuyor. Ülkemin her köşesi benim için sıcak, yurtdışının en manzaralı en harika köşeleri benim için buz gibi. Ama ne tuhaf ki Kanada bana hiç böyle hissettirmiyor. Kanada'da yerleşmekten de korkmuyorum. Okumaktan da korkmuyorum. Sanki orada yabancı bir alem yok gibi. O karlar ülkesine baktığımda İtalya'ya bakınca hissettiğimden daha sıcak hissediyorum. Orada kendime bir gelecek görebiliyorum. Ama tabi tam şuanda yazmam gereken 2 makale teslim etmem gereken bir ödev var. Gideyim de biraz işime gücüme bakayım değil mi? :)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

9 Aylık Bir Hanımefendi

-
  Yazının büyüsüne kapılmış bir kadının, hayatın büyülü taraflarına duyduğu arzuların peşinden giden bir kadının doğum günlerinden birinde, onunla sohbet etmeye hoş geldin sevgili okuyucu. Geçtiğimiz yılın en büyük olayı ne diye düşünüyorum şimdi, bu gece.. Buraya en son geldiğim vakitlerde hayatım için verdiğim kararlarda nasıl korktuğumu hatırlıyorum. Çok zorlandığım, kararsız kaldığım, belirsizliğe atladığım, yalnız hissettiğim zamanlardan geçtim. ancak ait olduğum dünyayı bulmaya doğru cesaretlenmeme destek olan tüm yakınlarımın varlığına şükrederek, bugün bulunduğum yerden oradaki kendime şefkatle sarılıyorum. o kıza bugün yaptığı şeyler, bugünkü hayatı gösterilmiş olsa bir dakika bile şüpheye düşmeden yola düşerdi :) Ama ne bir dakika erken ne bir dakika geç kalınmış bir yol bu sefer yürüdüğüm. uzunca zaman rüzgara karışıp sürüklendiğimi hissettiren bütün anılarım şimdi beni gökyüzüne taşımak için sıra sıra dizilmiş bulutları andırıyorlar.   Sevgili okur, son yılımda yazmaktan ço
Devamı

Mektup

-
 Özlemekten daha zor bir his var sevgili okuyucu, özlediğini kendine dahi itiraf edemeyeceğin birini özlediğini bilmek. Bazen hayat çok zorlaşıyor, bazen bütün yollar karmakarışık bir hal alıyor. Böyle zamanlarda bir arkadaşımın benim yolumu aydınlatabilmesini çok özlüyorum. Onunla paylaştığım iç dünyamda oluşan düğümleri sabırla ve merhametle çözmek için saatlerce uğraşmasını çok özlüyorum. Bana, hayatı öğretmek için çabaladığı anları çok özlüyorum. Arıyorum sevgili günlük, bu hissi çok arıyorum. Çünkü, bir kimsenin merhametle, dürüstlükle size sizi anlatabilmesi güzel bir şeydir. Hem birisi tarafından bu kadar berrak bir şekilde tanınmanın yarattığı ferahlık, hem anlaşılmanın insanın içinde oluşturduğu güven hissi paha biçilemez. Üstelik bu arkadaşımdan pek çok şey aldığım gibi kendisinin benden beslendiğini de görmekteydim. Bunu da ayrıca özlüyorum. Kalbimin içi hep hasretliklerle doldu. Eskiden ölüm dışında hiçbir şeyin insanların birbirlerine içinden geçenleri söylemesine mani olm
Devamı

DİKEN

-
 Merhaba Sevgili Okur, Şu sıralar akmak, akıntı, akış gibi kelimelerin haline bürünmüş vaziyetteyim. Bir yanımda beni dünyanın türlü telaşesiyle işgal eden gündelik yaşamım diğer yanımda kalbimin içinde dönüp duran ışıltılı hayaller mütemadiyen akmaktalar. Öte yandan güzelim hayallerimi bıçak gibi kesen bir cisim sürekli göğe çıkıp kocaman bir gürültü ile suyu keserek kayalıklara inmekte. İçimde çarpışmalar, güçsüzlükler, korkular, heyecanlar ve ümitler yerlerini birer birer alarak, sahnede debelenip duran benliğimi seyretmek istiyorlar. Ne tuhaf, hepsi gibi ben de seyretmek istiyorum bu kızın başına gelecek olanları. Ruhunu yarıp duracak, karşısında hayatındaki en büyük mücadeleyi vermesi gerekli olan, hiç korkmadan çarpışmak zorunda kalacağı başka türlü asla alt edemeyeceği kocaman bir savaş var önünde. Bu kız zayıf, güçsüz, birinin ona kol kanat germesine muhtaç... Aşkının kuvveti ile karşı karşıya kalacağı yıl, işte tam olarak bu yıldır.  Şimdilik yazmaya ve düşünmeye mecali kalmam
Devamı