değerli insan,
Dürüstlüğün kıymeti üzerine bir not;
insan yalanı bir kere söyler fakat izi sonsuza dek sırtına kazınır. gittiği her yere taşınır kendinden önce o izin habercileri. kişi bunu bilmez ama en yakınım dediği dahi güven duymaz duyduğunu söylese bile. bazen bir insanla çok zaman geçirmek , çok sohbet etmek, birçok anı biriktirmek, emek harcamış olmak bir hiçin içini doldurmaz. nasıl ki evrene kıyasla yok denecek kadar küçüktür büyüklüğümüz, öyleyse varlığımızın ortaya koyduğu bütün eylem ve ilişkiler de yok hükmündedir. öyleyse , yalnız erdemli bir bütüne katılmakla kişi sonsuz büyüklüğün hakikatinden nasip alabilir. sonsuza karışmak yalnız derin bir ahlak disiplini ile mümkün olabilir. insanlar arası her şey sonlanmaya , tükenmeye mahkum olmakla beraber, kişinin var oluşu sonsuzla ilişki kurduğu ölçüde ve diğer tüm ilişkileri o rabıtaya göre ölçeklendirdiği müddetçe hakiki, gerçek ve dürüst olabilir. öyleyse, dürüstlük birinci vazifemiz , insan oluşumuzda.
kimi sevsek , kim olsak, yalnız da kalsak kalabalık da olsak bu değişmez gerçektir.
Yorumlar
Yorum Gönder