Yalnızlık Meselesine Bir Pencere

-

 Hani ellerimizi açarız bir tarafa ve sonra gezdiririz. Bir bir dolaşır ellerimiz başka ellerde. Başımıza gelen bazı şeyleri çok güzel addederiz. Bazıları ise çok sıkıntı verir içimize. Sonumuzu bilmeyiz. Sona doğru erişmek niyetiyle adım atarız her bir gün hiç bilmeyiz. Ellerimiz, ayaklarımız adım atar; kalplerimiz , ruhlarımız... İnsanlar gelir, insanlar giderler. Biz yürürüz hep aynı çizgide. Bir gün bir hikaye başlar sonra geri dönmeyiz eski dünyamıza o günden sonra. Bir kusur işlenir , bir yangın çıkar ve kül olur tüm rota. Öyle zamanlarda insan ne yapar ? Ne yapmalıdır? Her zaman baştan başlamak için bir yol olmalı mıdır? Yoksa göz alabildiğine koşmak mı gerekir ileriye doğru?  

Bazı insanlar hayatıma neden girdi diye soruyorum bu aralar. Bazı insanlar, bazı kavramlar , bazı olgular. Sevgili okuyucu, insan en çok kendinden kaçmak için başkalarına tutsak oluyormuş. Yalnız deneyimleyenlerin bilebileceği acı bir tadı vardır onun. O acı tadı nasıl olsa da ferahlığa çevirse insan diye düşünüyorum. Hani yaşadıkça hep yeni baştan bir sınav oluyoruz. Hep yeni bir sınav, sorularının benzerleri çoğunlukla var olmamış olanlara ise rastlanmamış. Öyleyse ferahlık , kendiliğinden bulacak yol bilmez insanı. Öyleyse gel ferahlık.. Senin için yapmam gerekenleri öğret bana. 



Yorumlar

  1. elvan-ı seba27 Ocak 2021 05:00

    çook güzel yazmışsınız :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kub31 Ocak 2021 14:58

      gönüller arasında cümleler köprü kurar. okuduğunuz için teşekkür ederim :)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

9 Aylık Bir Hanımefendi

-
  Yazının büyüsüne kapılmış bir kadının, hayatın büyülü taraflarına duyduğu arzuların peşinden giden bir kadının doğum günlerinden birinde, onunla sohbet etmeye hoş geldin sevgili okuyucu. Geçtiğimiz yılın en büyük olayı ne diye düşünüyorum şimdi, bu gece.. Buraya en son geldiğim vakitlerde hayatım için verdiğim kararlarda nasıl korktuğumu hatırlıyorum. Çok zorlandığım, kararsız kaldığım, belirsizliğe atladığım, yalnız hissettiğim zamanlardan geçtim. ancak ait olduğum dünyayı bulmaya doğru cesaretlenmeme destek olan tüm yakınlarımın varlığına şükrederek, bugün bulunduğum yerden oradaki kendime şefkatle sarılıyorum. o kıza bugün yaptığı şeyler, bugünkü hayatı gösterilmiş olsa bir dakika bile şüpheye düşmeden yola düşerdi :) Ama ne bir dakika erken ne bir dakika geç kalınmış bir yol bu sefer yürüdüğüm. uzunca zaman rüzgara karışıp sürüklendiğimi hissettiren bütün anılarım şimdi beni gökyüzüne taşımak için sıra sıra dizilmiş bulutları andırıyorlar.   Sevgili okur, son yılımda yazmaktan ço
Devamı

Mektup

-
 Özlemekten daha zor bir his var sevgili okuyucu, özlediğini kendine dahi itiraf edemeyeceğin birini özlediğini bilmek. Bazen hayat çok zorlaşıyor, bazen bütün yollar karmakarışık bir hal alıyor. Böyle zamanlarda bir arkadaşımın benim yolumu aydınlatabilmesini çok özlüyorum. Onunla paylaştığım iç dünyamda oluşan düğümleri sabırla ve merhametle çözmek için saatlerce uğraşmasını çok özlüyorum. Bana, hayatı öğretmek için çabaladığı anları çok özlüyorum. Arıyorum sevgili günlük, bu hissi çok arıyorum. Çünkü, bir kimsenin merhametle, dürüstlükle size sizi anlatabilmesi güzel bir şeydir. Hem birisi tarafından bu kadar berrak bir şekilde tanınmanın yarattığı ferahlık, hem anlaşılmanın insanın içinde oluşturduğu güven hissi paha biçilemez. Üstelik bu arkadaşımdan pek çok şey aldığım gibi kendisinin benden beslendiğini de görmekteydim. Bunu da ayrıca özlüyorum. Kalbimin içi hep hasretliklerle doldu. Eskiden ölüm dışında hiçbir şeyin insanların birbirlerine içinden geçenleri söylemesine mani olm
Devamı

DİKEN

-
 Merhaba Sevgili Okur, Şu sıralar akmak, akıntı, akış gibi kelimelerin haline bürünmüş vaziyetteyim. Bir yanımda beni dünyanın türlü telaşesiyle işgal eden gündelik yaşamım diğer yanımda kalbimin içinde dönüp duran ışıltılı hayaller mütemadiyen akmaktalar. Öte yandan güzelim hayallerimi bıçak gibi kesen bir cisim sürekli göğe çıkıp kocaman bir gürültü ile suyu keserek kayalıklara inmekte. İçimde çarpışmalar, güçsüzlükler, korkular, heyecanlar ve ümitler yerlerini birer birer alarak, sahnede debelenip duran benliğimi seyretmek istiyorlar. Ne tuhaf, hepsi gibi ben de seyretmek istiyorum bu kızın başına gelecek olanları. Ruhunu yarıp duracak, karşısında hayatındaki en büyük mücadeleyi vermesi gerekli olan, hiç korkmadan çarpışmak zorunda kalacağı başka türlü asla alt edemeyeceği kocaman bir savaş var önünde. Bu kız zayıf, güçsüz, birinin ona kol kanat germesine muhtaç... Aşkının kuvveti ile karşı karşıya kalacağı yıl, işte tam olarak bu yıldır.  Şimdilik yazmaya ve düşünmeye mecali kalmam
Devamı